യേശുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന അത്ഭുതകരമായ അനുഭവത്തെ കുറിച്ച് ഫ്രാന്‍സിസ് പാപ്പാ സംസാരിക്കുന്നു

യേശു സ്നാനമേറ്റതിൻറെ പിറ്റേ ദിവസം, ജോർദ്ദാൻ നദിക്കരയിലാണ് സംഭവം അരങ്ങേറുന്നത്. സ്നാപകയോഹന്നാൻ തന്നെയാണ് അവരിൽ രണ്ടുപേർക്ക് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മിശിഹായെ കാട്ടിക്കൊടുക്കുന്നത്: “ഇതാ, ദൈവത്തിൻറെ കുഞ്ഞാട്! (യോഹന്നാൻ 1:36). ആ രണ്ടു പേരും, സ്നാപകനേകിയ സാക്ഷ്യത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് യേശുവിനെ അനുഗമിക്കുന്നു. അത് മനസ്സിലാക്കിയ അവിടന്ന് അവരോട് ചോദിക്കുന്നു:.”നിങ്ങൾ എന്താണ് അന്വേഷിക്കുന്നത്: അവർ അവിടത്തോടു ചോദിക്കുന്നു: “ഗുരോ, അങ്ങ് എവിടെയാണ് വസിക്കുന്നത്?”
(യോഹന്നാൻ 1:38).

വന്നു കാണുക

“ഞാൻ കഫർണാമിലൊ അല്ലെങ്കിൽ നസറത്തിലൊ” ആണ് വസിക്കുന്നതെന്നല്ല, യേശു പ്രത്യുത്തരിക്കുന്നത്, പ്രത്യുത, “വന്നു കാണുക” (യോഹന്നാൻ 1:39) എന്നാണ് പറയുന്നത്. ഒരു സന്ദർശന ചീട്ടു നല്കുകയയല്ല, മറിച്ച്, കൂടിക്കാഴ്ചയ്ക്ക് ക്ഷണിക്കുകയാണ് അവിടന്ന്. രണ്ടുപേരും അവിടത്തെ അനുഗമിക്കുന്നു, അന്ന് ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് അവർ അവനോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കുന്നു. ഗുരു സംസാരിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ഹൃദയം കൂടുതൽ കൂടുതൽ ഊഷ്മളമാകുന്നതായി അവർക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്നതിനാൽ അവർ അവിടെ ഇരുന്നു അവിടത്തോട് ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നതും, സർവ്വോപരി അവിടത്തെ ശ്രവിക്കുന്നതും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പ്രയാസമില്ല. അവരുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യാശയോട് പ്രത്യുത്തരിക്കുന്ന വാക്കുകളുടെ മനോഹാരിത അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നു. വൈകുന്നേരമായി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ പെട്ടെന്നു ഗ്രഹിക്കുന്നു, ദൈവത്തിനു മാത്രം പ്രദാനം ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ഒരു വെളിച്ചം തങ്ങളിൽ, തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ, പരക്കുന്നുവെന്ന്.

മനസ്സിൽ പച്ചകെടാതെ നില്ക്കുന്ന കൂടിക്കാഴ്ച

ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു കാര്യം ഇതാണ്: അവരിലൊരാൾ അറുപതൊ, ഒരു പക്ഷേ, അതിൽ കൂടുതലൊ, വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം സുവിശേഷത്തിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “അപ്പോൾ ഉച്ചതിരിഞ്ഞ്, ഏകദേശം നാലുമണി ആയിരുന്നു” (യോഹന്നാൻ 1:39). അദ്ദേഹം സമയം രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഇത് നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ്: യേശുവുമായുള്ള എല്ലാ ആധികാരിക സമാഗമങ്ങളും ഓർമ്മയിൽ സജീവമായി നിൽക്കുന്നു, അത് ഒരിക്കലും മറക്കില്ല. നിരവധി കണ്ടുമുട്ടലുകൾ നീ മറന്നുപോകുന്നു. എന്നാൽ യേശുവുമായുള്ള യഥാർത്ഥ കൂടിക്കാഴ്ച എന്നും മനസ്സിൽ നിലനിൽക്കുന്നു. അവർ നിരവധി വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം, സമയം വരെ ഓർമ്മിച്ചു, അവരുടെ ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിച്ച ഇത്രമാത്രം ആനന്ദകരവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ ഈ കൂടിക്കാഴ്‌ച അവർക്ക് മറക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പിന്നീട്, അവർ ഈ കൂടിക്കാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് സഹോദരങ്ങളുടെ അടുത്ത് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അവരുടെ ഈ സന്തോഷം, ഈ വെളിച്ചം നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന നദി പോലെ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ നിന്ന് പ്രവഹിക്കുന്നു. ഈ രണ്ടുപേരിൽ ഒരാളായ അന്ത്രയോസ് തൻറെ സഹോദരനായ ശിമയോനോട്, അതായത് യേശു കണ്ടുമട്ടുമ്പോൾ പത്രോസ് എന്നു വിളിക്കാൻ പോകുന്നവനോട്, പറയുന്നു: “ഞങ്ങൾ മിശിഹായെ കണ്ടു” (യോഹന്നാൻ 1:41). യേശു, മിശിഹാ ആണെന്ന ഉറപ്പോടു കൂടിയാണ് അവർ അവിടത്തെ പക്കൽ നിന്നു പോന്നത്.

ദൈവത്തിൻറെ വിളി അവിടത്തെ സ്നേഹസംരംഭം

ക്രിസ്തുവിനോടൊപ്പമായിരിക്കാൻ ക്ഷണിക്കുന്ന ഈ അനുഭവത്തെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് ഒരു നിമിഷം ചിന്തിക്കാം. ദൈവത്തിൻറെ ഓരോ വിളിയും അവിടത്തെ സ്നേഹത്തിൻറെ ഒരു സംരംഭമാണ്. എല്ലായ്‌പ്പോഴും മുൻകൈയെടുക്കുന്നത് അവിടന്നാണ്, അവിടന്ന് നിന്നെ വിളിക്കുന്നു. ദൈവം ജീവിതത്തിലേക്ക് വിളിക്കുന്നു, വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വിളിക്കുന്നു, ഒരു പ്രത്യേക ജീവിതാന്തസ്സിലേക്ക് വിളിക്കുന്നു: ” നിന്നെ എനിക്ക് ഇവിടെ വേണം”. ദൈവത്തിൻറെ ആദ്യത്തെ വിളി ജീവിതത്തിലേക്കാണ്, അതുവഴി അവിടന്നു നമ്മെ വ്യക്തികളാക്കി മാറ്റുന്നു; ഇത് ഒരു വ്യക്തിഗത വിളി ആണ്, കാരണം ദൈവം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് പരമ്പരയായിട്ടല്ല. ദൈവം നമ്മെ വിശ്വാസത്തിലേക്കും ദൈവമക്കളെന്ന നിലയിൽ അവിടത്തെ കുടുംബത്തിൻറെ ഭാഗമാകാനും വിളിക്കുന്നു. അവസാനമായി, ദൈവം നമ്മെ ഒരു പ്രത്യേക ജീവിതാവസ്ഥയിലേക്ക് വിളിക്കുന്നു: വിവാഹം, പൗരോഹിത്യം അല്ലെങ്കിൽ സമർപ്പിത ജീവിതം എന്നിങ്ങളെയുള്ള ഏതെങ്കിലും വഴിയിലൂടെ നമ്മെത്തന്നെ നൽകാൻ. ദൈവത്തിൻറെ പദ്ധതി സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നതിനുള്ള വ്യത്യസ്ത വഴികളാണ് അവ. ദൈവത്തിന് നാം ഒരോരുത്തരെയും കുറിച്ചുള്ളത് എല്ലായ്പ്പോഴും സ്നേഹത്തിൻറെ പദ്ധതിയാണ്. ദൈവം എപ്പോഴും വിളിക്കുന്നു. ഈ വിളിയോട് പ്രതികരിക്കുക, ദൈവത്തിനും സഹോദരങ്ങൾക്കു വേണ്ടി സ്വയം പൂർണ്ണമായി അർപ്പിക്കുകയാണ് ഓരോ വിശ്വാസിയുടെയും ഏറ്റവും വലിയ ആനന്ദം.

ദൈവവിളിയുടെ പിന്നിലുള്ള സ്നേഹം കണ്ടെത്തുക

സഹോദരീ സഹോദരന്മാരേ, ആയിരം രീതികളിലൂടെയും സന്തോഷസന്താപകരങ്ങളായ സംഭവങ്ങളിലൂടെയും നമ്മിലേക്കെത്താവുന്ന കർത്താവിൻറെ വിളിക്കു മുന്നിൽ, ചിലപ്പോൾ നമ്മുടെ മനോഭാവം തിരസ്ക്കരണത്തിൻറെതാകാം, അതായത്, എനിക്കു പറ്റില്ല, ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു എന്നിങ്ങനെയാകാം. കാരണം അവ നമ്മുടെ അഭിവാഞ്ഛകൾക്ക് വിരുദ്ധമാണെന്ന തോന്നലാണ്. കൂടുതൽ ആയാസകരവും അസൗകര്യവുമാണെന്ന കാരണത്താലും നാം അതിനെ ഭയപ്പെടാം. “എനിക്കതിനു സാധിക്കില്ല, ചെയ്യാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്, കൂടുതൽ ശാന്തമായ ഒരു ജീവിതമാണ് ഉത്തമം…. ദൈവം അവിടെയും ഞാൻ ഇവിടെയും ആണ്” എന്നീ ചിന്തകൾ. എന്നാൽ ദൈവത്തിൻറെ വിളി സ്നേഹമാണ്, ഓരോ വിളിയുടെയും പിന്നിലുള്ള സ്നേഹം കണ്ടെത്താൻ നാം ശ്രമിക്കണം, നാം അതിനോട് പ്രതികരിക്കേണ്ടത് സ്നേഹത്താൽ മാത്രമാണ്. ഇതാണ് ശൈലി: സ്നേഹത്തിൽ നിന്ന് നിർഗ്ഗമിക്കുന്ന വിളിക്കുള്ള ഉത്തരം സ്നേഹം മാത്രമാണ്.

യേശുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച

തുടക്കത്തിൽ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ചയുണ്ട്, വിശിഷ്യ, പിതാവിനെക്കുറിച്ച് നമ്മോടു സംസാരിക്കുകയും പിതാവിൻറെ സ്നേഹം നമുക്കു വെളിപ്പെടുത്തിത്തരുകയും ചെയ്യുന്ന യേശുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച. അപ്പോൾ നമ്മിലും നാം സ്നേഹിക്കുന്ന വ്യക്തികളുമായി അതു പങ്കുവയ്ക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം സ്വമേധയാ ഉണ്ടാകുന്നു: “ഞാൻ സ്നേഹത്തെ കണ്ടുമുട്ടി”, “ഞാൻ മിശിഹായെ കണ്ടുമുട്ടി”, “ഞാൻ യേശുവിനെ കണ്ടുമുട്ടി”, “ഞാൻ എൻറെ ജീവിതത്തിൻറെ അർത്ഥം കണ്ടെത്തി”. ഒറ്റവാക്കിൽ പറയുകയാണെങ്കിൽ: “ഞാൻ ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടി”.

ജീവിതം ദൈവത്തിനുള്ള സ്തുതിഗീതമാക്കാൻ പരിശുദ്ധ അമ്മ സഹായിക്കട്ടെ

ദൈവത്തിൻറെ വിളിക്കുള്ള പ്രത്യുത്തരത്തിലും അവിടത്തെ ഹിതം എളിമയോടും സന്തോഷത്തോടും കൂടെ നറവേറ്റുന്നതിലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ ദൈവത്തിനുള്ള ഒരു സ്തുതിഗീതമാക്കി മാറ്റാൻ കന്യകാമറിയം നമ്മെ സഹായിക്കട്ടെ. എന്നാൽ നമുക്കിത് ഓർമ്മയിൽ സൂക്ഷിക്കാം: “ഒരു വിളിയിലൂടെ, കൂടുതൽ ശക്തമായ വിധം ദൈവം സന്നിഹിതനായ ഒരു നിമിഷം ജീവിതത്തിൽ നമിക്കോരോരുത്തർക്കും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. നമുക്ക് അത് ഓർമ്മിക്കാം. ആ നിമിഷത്തിലേക്ക് നമുക്ക് മടങ്ങാം, എന്തെന്നാൽ ആ നിമിഷത്തിൻറെ സ്മരണ യേശുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ നമ്മെ സദാ നവീകരിക്കട്ടെ. പാപ്പാ ഈ വാക്കുകളെ തുടർന്ന് പാപ്പാ ത്രികാലപ്രാർത്ഥന നയിക്കുകയും ആശീർവ്വാദം നല്കുകയും ചെയ്തു.

മരിയന്‍ ടൈംസിലെ ഇന്നത്തെ പ്രധാനപ്പെട്ട അപ്ഡേറ്റുകള്‍ താഴെ ലഭിക്കുന്നതാണ്.